wirwar

Een aantal sombere dagen zijn voorbij.Ik weet ook niet hoe het komt, is het door de hormonen die ik neem of is het door de ziekte? In ieder geval heb ik me zeer rot gevoeld, ik zag het even niet meer zitten, mijn bijl had ik begraven. In mijn hoofd was en is het soms nog een warboel.Veel te veel tijd om na te denken. Ik ben ook supergevoelig voor alles en nog wat, een ontploffing is vlugger daar dan ikzelf wil. Voor de kinderen en gert zijn dat ook zeer moeilijke momenten. Gelukkig praten we erover met hun zodat ze het kunnen plaatsen.
Mijn lichaam wil nog steeds niet goed mee, stijfheid en spierpijn zijn nog altijd van de partij. Mijn conditie is nul daar moet ik iets aan doen denk ik dan. Ik neem dan de fiets maar dat gaat niet hoe ik het wil en ik kom dan ontevreden terug thuis met nog meer stramme spieren als gevolg. Koken doe ik graag maar zelfs dat is er nu teveel aan. Ik ben dan boos omdat ik andere verwachtingen in mijn hoofd heb maar ze niet kan realiseren, ik heb er gewoon de energie niet voor!
Stilaan heb ik deze week mijn bijl terug ter hand genomen en ik probeer en zal verder strijden.
De markeringen voor de stralen zijn aangebracht en vandaag heb ik mijn eerste dosis stralen al gehad. Dat is allemaal vlot verlopen. Het was toch weer een confrontatie met jezelf, als je voor de spiegel staat en je ziet de paarse lijnen ter hoogte van de borst en oksel samen met de kaalheid dan is het toch steeds effen schrikkken. Dan zie je echt de tekens van de kanker en ik kan je verzekeren dat dat mentaal soms heel heel zwaar is !

tweede deel van de tocht

De laatste chemo is nu al twee weken achter de rug en stilaan komt mijn energie terug. Het kruipt toch serieus in de kleren hoor al dat gif. Soms voel ik me echt een ouwe boma, dan willen mijn benen niet goed mee. Mijn tocht door de jungle gaat verder . Eind oktober beginnen de stralen 25 keer ga ik onder dat machine liggen. Mijn hormoonkuur ben ik ondertussen ook gestart. Opvliegers en een zware maag maar voor de rest hoef ik niet te klagen.Voor één keer mag het vlug kerstmis en nieuwjaar zijn, zodat ik stilaan terug mijn toekomst kan opbouwen.Af en toe begint het al te kriebelen om te gaan werken, dat is mijn grote zorg want wat ga ik doen en waar kom ik terecht? Enfin tijd brengt raad zeker , we zien wel. Nu eerst starten met het tweede deel van mijn tocht door de jungle. De strijd met de bijl van Inge gaat verder!