donderdag 11 oktober 2007
tweede deel van de tocht
De laatste chemo is nu al twee weken achter de rug en stilaan komt mijn energie terug. Het kruipt toch serieus in de kleren hoor al dat gif. Soms voel ik me echt een ouwe boma, dan willen mijn benen niet goed mee. Mijn tocht door de jungle gaat verder . Eind oktober beginnen de stralen 25 keer ga ik onder dat machine liggen. Mijn hormoonkuur ben ik ondertussen ook gestart. Opvliegers en een zware maag maar voor de rest hoef ik niet te klagen.Voor één keer mag het vlug kerstmis en nieuwjaar zijn, zodat ik stilaan terug mijn toekomst kan opbouwen.Af en toe begint het al te kriebelen om te gaan werken, dat is mijn grote zorg want wat ga ik doen en waar kom ik terecht? Enfin tijd brengt raad zeker , we zien wel. Nu eerst starten met het tweede deel van mijn tocht door de jungle. De strijd met de bijl van Inge gaat verder!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Kruipt het gif in je kleren? Goed excuus om er nieuwe te gaan kopen.
Voel je je boma? Bofferd! Ik hoop al lang op kleinkinderen, maar mijn kinderen blijven in gebreke.
Kriebelen om te gaan werken? Oei, je bent toch nog echt wel ziek. Als ik een aanval van werklust krijg, dan zet ik me rustig in een hoekje en wacht tot de aanval over is.
Hou je goed!
Dag Inge,
enkel dit gedichtje voor jou:
Indien ik je dragen kon.
Indien ik je dragen kon
over de diepe grachten
van je gesukkel en je angsten heen,
dan droeg ik je,
uren en dagen lang.
Indien ik de woorden kende
om antwoord te geven op je duizend vragen over leven, over jezelf,
over liefhebben en gelukkig worden,
dan praatte ik met je
uren en dagen lang.
Indien ik vrede in je hart kon planten
om geduldig te wachten en te hopen
tot het zaad van vrede in je openbrak,
dan wachtte ik,
uren en dagen lang.
Indien ik genezen kan wat omgaat in je hart,
aan onmacht, ontevredenheid
en onverwerkt verdriet,
dan bleef ik naast je staan,
uren en dagen lang.
MAAR ik ben niet groter
niet sterker dan jij
en ik weet niet alles
en ik kan niet zoveel,
ik ben maar een vriend op je weg, al uren en dagen lang.
En ik kan alleen maar hopen dat je dit weet,
je hoeft nooit alleen te vechten,
of te huilen,
als je een vriend hebt,
voor uren en dagen.
www.theresia.net
dikke zoen en knuffel
sabxxx
Een reactie posten