Derde keer al dat ik al dat gif krijg te verwerken in mijn lichaam! Je zit in de helft zeggen de meesten, joepie nog drie tegaan!
Vandaag voel ik me weer een beetje beter maar het is wel anders geweest. Iedere keer is anders maar deze keer was het echt anders. Donderdag de dag van de toediening voelde ik me nog goed, zelfs vrijdag was ik nog vrij goed, alleen wat moe. Ik kon ook nog eten. Maar vrijdagavond voelde ik het onweer al naderen.Tot overmaat van ramp had moeder de natuur tante Roos nog eens op bezoek gestuurd waardoor ik ook nog af te rekenen kreeg met buikpijn en migraine. Zaterdag opgestaan met veel hoofdpijn en een maag dat in opstand was. Met veel moeite iets gegeten en medicatie genomen. Gans de dag voelde ik me misselijk en vooral moe moe en nog eens moe. Zondag idem, alleen heb ik 's avonds wel iets kunnen eten en ging het iets beter. Maandag vol goede moed opgestaan maar het liedje duurde niet lang. Mijn maag pruttelde weer tegen en na het ontbijt was ik bekaf. Mijn lichaam deed overal pijn, ik ben dan maar terug in bed gekropen tot 11u, ondertussen waren de kinderen ook wakker. In de namiddag heb ik met Arno een gezelschapspel gespeeld - ganzenbord - na dat spel was ik weer aan rust toe. 's Avonds samen met mijn man warm eten gemaakt en zelf toch wat kunnen eten.
Stilaan voelde ik terug een beetje energie in mij opkomen. Ik kon terug eens genieten van samen met Gert op de bovenste verdieping te zitten, ik aan de computer en hij voor de T.V.
De kinderen zaten samen T.V. te kijken beneden. Vanmorgen vlot opgestaan en zonder hoofd of spierpijn. Ik voel me nog steeds moe maar niet meer die moeheid van een paar dagen geleden.
Zoals ik me nu voel ben ik al blij, ook al doe ik nog niet veel of liever gezegd niets buiten lezen en eten maken.
Vandaag was het goed weer dus hebben we weer buiten gegeten. Daarna hebben we in onze fotoalbums gekeken, albums van mijn jeugd, onze huwelijksreis enz. Zalig was dat!
Ik leef terug en geniet.
dinsdag 31 juli 2007
vrijdag 20 juli 2007
Prachtweek
De tijd gaat snel gebruik hem wel : inderdaad er is weeral een dikke week voorbij.Vorig weekend was het zeer goed weer. Een ideaal moment om de kinderen te laten wennen aan een mama die sjaaltjes draagt om haar kaal hoofd te verstoppen. Vrijdagnamiddag was het veel te warm met de pruik en heb ik voor het eerst thuis een sjaaltje aaangedaan. Enya keek in het begin een beetje raar maar ze heeft er zich overgezet en nu lijkt het alsof ik niets anders gedragen heb.
Arno heeft me zelfs al kaal gezien en maakt er geen punt meer van.Gert heeft er nooit een probleem van gemaakt. Iedereen staat weer een stap verder!
Door het warm weer hebben we gans het weekend buiten kunnen eten. Gezellig tafelen en genieten van de planten en bloemen in onze tuin. Bij kaarslicht lang buiten zitten en vertellen en luisteren naar de verhalen die loskomen van de kinderen over de school. Het waren mooie intense momenten waar iedereen van genoten heeft.
Woensdagmorgen zijn we vertrokken naar Disney Parijs tot donderdagavond.
We hadden een kamer in Newport hotel gelegen aan het meer en niet ver van het Disneypark.
Het uitzicht vanop de kamer was prachtig! Voor ons lag het meer en een beetje verder het park.
We hebben twee dagen volop genoten van de attracties , de lichtstoet, de parades overdag en gewoon ook van het samen zijn.
Af en toe had ik moeilijke momenten, het heen en weer geslinger van emoties. Dan dacht ik: zie me hier nu tussen al die mensen (met mijn petsjaal dat zeer goed van pas kwam, mijn pruik heb ik thuisgelaten), niemand die weet dat ik ziek ben . Waarom mogen wij dit nu meemaken, totaal onverwacht hebben we het 15-jarig bestaan van Disneyland Parijs bijgewoond.
Het was een unieke beleving!
Arno heeft me zelfs al kaal gezien en maakt er geen punt meer van.Gert heeft er nooit een probleem van gemaakt. Iedereen staat weer een stap verder!
Door het warm weer hebben we gans het weekend buiten kunnen eten. Gezellig tafelen en genieten van de planten en bloemen in onze tuin. Bij kaarslicht lang buiten zitten en vertellen en luisteren naar de verhalen die loskomen van de kinderen over de school. Het waren mooie intense momenten waar iedereen van genoten heeft.
Woensdagmorgen zijn we vertrokken naar Disney Parijs tot donderdagavond.
We hadden een kamer in Newport hotel gelegen aan het meer en niet ver van het Disneypark.
Het uitzicht vanop de kamer was prachtig! Voor ons lag het meer en een beetje verder het park.
We hebben twee dagen volop genoten van de attracties , de lichtstoet, de parades overdag en gewoon ook van het samen zijn.
Af en toe had ik moeilijke momenten, het heen en weer geslinger van emoties. Dan dacht ik: zie me hier nu tussen al die mensen (met mijn petsjaal dat zeer goed van pas kwam, mijn pruik heb ik thuisgelaten), niemand die weet dat ik ziek ben . Waarom mogen wij dit nu meemaken, totaal onverwacht hebben we het 15-jarig bestaan van Disneyland Parijs bijgewoond.
Het was een unieke beleving!
woensdag 11 juli 2007
Onderschat
De tweede chemo is al een week voorbij. Een week van emotie en strijd met mijn pruik. Haaruitval , een kaal hoofd, de pruik , de reactie van de kinderen en familie: het was allemaal een beetje veel. Ik heb die impact echt onderschat. Ik dacht er nochtans psychologisch op voorbereid te zijn maar noway!
Ik voelde mij met de pruik een andere persoon. De angst dat ze van mijn hoofd vliegt als ik buitenkom, het gevoel bekeken te worden. Opgelucht zijn als de pruik afgezet is en je even terug Inge kan zijn, maar dan kijk je op dat kale hoofd en kan je weer niet Inge zijn zoals vroeger! Die Inge is nu ziek en kaal en de pruik zijn daar de bewijzen van! De kinderen heb ik nog niet geconfronteerd met mijn kaal hoofd, dat wil ik ze zolang mogelijk sparen. 's Avonds rond 20 u als we samen T.V. kijken heb ik mijn turban aan en daar zijn ze nu al aan gewoon. De badkamer komen ze steeds al kloppend binnen om zeker te zijn dat ze me niet kaal zien. Vroeger was dat helemaal niet zo!
Vandaag zijn we met gans het gezin naar stad gegaan op zoek naar een sjaaltje . Het was een hele zoektocht, uiteindelijk heb ik een petsjaal gevonden die door iedereen goedgekeurd werd. Thuis uitgeprobeerd en het zit prima dus ideaal als alternatief bij warm weer en veel zon.
Stilaan begin ik me te verzoenen met de pruik. Maar de emoties, de gevoelens die daardoor zijn losgekomen: dat kan alleen maar een lotgenoot echt begrijpen!
Ik voelde mij met de pruik een andere persoon. De angst dat ze van mijn hoofd vliegt als ik buitenkom, het gevoel bekeken te worden. Opgelucht zijn als de pruik afgezet is en je even terug Inge kan zijn, maar dan kijk je op dat kale hoofd en kan je weer niet Inge zijn zoals vroeger! Die Inge is nu ziek en kaal en de pruik zijn daar de bewijzen van! De kinderen heb ik nog niet geconfronteerd met mijn kaal hoofd, dat wil ik ze zolang mogelijk sparen. 's Avonds rond 20 u als we samen T.V. kijken heb ik mijn turban aan en daar zijn ze nu al aan gewoon. De badkamer komen ze steeds al kloppend binnen om zeker te zijn dat ze me niet kaal zien. Vroeger was dat helemaal niet zo!
Vandaag zijn we met gans het gezin naar stad gegaan op zoek naar een sjaaltje . Het was een hele zoektocht, uiteindelijk heb ik een petsjaal gevonden die door iedereen goedgekeurd werd. Thuis uitgeprobeerd en het zit prima dus ideaal als alternatief bij warm weer en veel zon.
Stilaan begin ik me te verzoenen met de pruik. Maar de emoties, de gevoelens die daardoor zijn losgekomen: dat kan alleen maar een lotgenoot echt begrijpen!
zondag 8 juli 2007
chemo
De chemo is donderdag goed verlopen ze hebben extra medicatie gegeven voor ik naar huis ging.De misselijkheid is pas begonnen rond 18u en was niet zo hevig als de eerste keer. Ik ben vroeg gaan slapen en had een goede nacht. Vrijdagmorgen opgestaan iets proberen te eten en mijn medicatie genomen. Maar dat was niet zo'n succes, mijn maag voelde als een baksteen en ik voelde me zo slap als een vod. Ik heb de voormiddag in mijn bed doorgebracht af en toe probeerde ik te drinken. In de namiddag nog iets proberen te eten maar met een baksteen in uw maag is dat niet makkelijk. Ik heb in de namiddag tweemaal echt overgegeven en dat was niet slecht want het baksteengevoel was weg. Ik ben terug vroeg onder de wol gekropen en een goede nachtrust gehad. Zaterdagmorgen mijn medicatie genomen en ontbeten. Nu kon ik toch gemakkelijker iets eten en mijn maag protesteerde niet zo fel deze keer. Ik heb nog veel gerust en 'savonds heb ik terug al een beetje met smaak gegeten. Ik voel me ook beter vandaar dat ik me aan de computer heb gezet om jullie op de hoogte te houden. Morgen kan het alleen nog beter zijn hoop ik maar dat zal wel !
groetjes inge
groetjes inge
haaruitval
dag allemaal
zondag 1 juli ben ik mijn haar beginnen te verliezen. Overal haar ik kon het er met plakken uittrekken. Gelukkig had ik woensdag die afspraak met de haarstylist. Daar hebben ze me dan kaalgeschoren en mijn gekozen pruik opgezet. Wel zo'n sinead o'connor - kopje viel wel mee. Het is nog niet te confronterend, ik had erger verwacht Gert ook trouwens. Mijn pruik heeft dezelfde kleur en en effecten als mijn haar ,ze is alleen wat langer in de nek. Ze staat ook wat boller en daar moet ik echt aan wennen. Aan de pruik wennen valt moeilijker dan verwacht. Ik voel me nog niet echt Inge met de pruik. Hopelijk went het , de kinderen en de familie vinden het goed dus zal het zo wel zijn zeker!
zondag 1 juli ben ik mijn haar beginnen te verliezen. Overal haar ik kon het er met plakken uittrekken. Gelukkig had ik woensdag die afspraak met de haarstylist. Daar hebben ze me dan kaalgeschoren en mijn gekozen pruik opgezet. Wel zo'n sinead o'connor - kopje viel wel mee. Het is nog niet te confronterend, ik had erger verwacht Gert ook trouwens. Mijn pruik heeft dezelfde kleur en en effecten als mijn haar ,ze is alleen wat langer in de nek. Ze staat ook wat boller en daar moet ik echt aan wennen. Aan de pruik wennen valt moeilijker dan verwacht. Ik voel me nog niet echt Inge met de pruik. Hopelijk went het , de kinderen en de familie vinden het goed dus zal het zo wel zijn zeker!
Abonneren op:
Posts (Atom)