donderdag 20 september 2007
de tol
Vijfde kuur gehad ,de laatste nr zes in aantocht. Ik heb de indruk dat ik stilaan de tol van al dat gif begin te voelen. De moeheid slaat steeds toe op onverwachte momenten. Ik ben zeer prikkelbaar en emotioneel is het vaak een ramp. Er mag niet veel gebeuren of ik raak over mijn toeren ,een mug is dan voor mij een olifant. Ook al lijkt het allemaal of het goed gaat met mij, schijn kan bedriegen. Ik voel me rot, slecht soms haat ik mezelf meer dan me liefis! Hoe kan ik dan in godsnaam liefde geven als ik met mezelf in de knoop lig. Al een geluk dat ik geen echte bijl in mijn buurt heb want dan zouden er wel eens ongelukken kunnen gebeuren! Voor de kinderen en mijn partner is dat niet aangenaam maar voor mij is het dat ook niet! Ik weet dat de dagen dat ik me goed voel mooier zijn en dan genieten we er ook van! Nu ik dit heb opgeschreven voel ik me toch al ietsje beter. Maar wees gerust ik probeer mijn hoofd boven water te houden, samen met mijn symbolische bijl (gelukkig) strijd ik verder. Met moed trek ik verder en dieper de jungle in om mijn einddoel te bereiken!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Het is niet Inge die over haar toeren raakt, 't is de ziekte. Dat je dat zelf inziet en kan vertellen aan je gezin, dat maakt het al een pak draaglijker geloof ik.
Nee, het is geen pretje en het blijft zwaar. Ook die laatste chemo nog; nee 't is niet iets waar je aan went. Een chemo is zoiets als een hele stad bombarderen om enkele terroristen te treffen.
Hou vol!
Dag Inge,
Het is volstrekt normaal dat je nu niet de eenergie kan opbrengen er 'te zijn' voor je geliefden. Je mag, nee, moét nu even alleen met jezelf bezig zijn en voor de rest de boel de boel laten. Dit is de zwaarste periode nu. En het is nog niet voorbij... het zal nog even zwaar blijven tot na de laatste chemo. En hoewel je daar nu geen boodschap aan hebt : weet dat er beterschap op komst is, dat het overgaat, dat je je terug goed zal voelen, dat je straks de beloning wacht van de 'heropbouw' : een zaaaaalige tijd. Maar zover zijn we nog niet, nu is het nog door de zure appel heen en dat is erg zwaar. En omdat het zo zwaar is, mag je nu heel egoistisch alleen aan jezelf denken en in je hol kruipen. Je krijgt later als je terug beter bent nog tijd genoeg om dat weer goed te maken!
Hou je sterk,
een lotgenoot
Een reactie posten